Ay Işığım
Ey benim karanlık gecelerime doğan ay…
Ey benim gecemi aydınlatan. Sen doğ ki ben ışığınla göreyim. Ve senli hikâyelerimi yazayım, Haykırayım; Gecenin karanlığına. Dağılsınlar dört bir yana, Uçsunlar bilinmeyen dünyalara. Süzülsünler yıldızlardan aşağı. Düşsünler kar taneleriyle, Mis gibi toprak kokan toprağa. Sonra, sonra. Toprak fısıldasın öykülerimi, Her bahar. Cemreler düşende. İşitsin gelecek kuşaklar, Ya hüzünlensin ya gülsünler Ve desinler ki Ay ışığı sen ne güzelsin. Ve sen neler yazdırıyorsun böyle? Bir aşığa…. Ve son söz diyorum ki, Ey hanemdeki ay ışığım (Ben sana vurgun sana aşığım) Nizamettin Uca 25.06.2018/15,36 |
Her mısrada sizin gibi, bizim gibi şair ruhu buram buram kokuyor...
Şiir her zaman huzur verir…
.................................. Saygı ve Selamlar.