Domino TaşlarınDoğulduğun vakit anandan, Dizilir hayatın önüne Birer birer. Domino taşları misali, Hepsi dik hepsi mağrur. Hepsi sıralı. Birinci gün. Sen süt içerken Ananın memesinden Düşer biri. Sen farkında olmazsın Ertesi gün, biri daha Sonra düşmeye başlarlar birer birer, Emekliyor, konuşuyor, yürürken. Bazen hızlı pat pat pat, Bazen yavaş, tik tok, tik tok. Ama düşer bir ahenkle Geceler sabaha devrildikçe Mütemadiyen. Usul usul büyürsün, Çocukluğun, Gençliğin geçer Mutlu olduğunda yavaş Mutsuzluğunda hızlı Bazen düz bir zeminden Bazen yüksek kuleler üzerinden Ama hiç durmadan düşerler. Acımasızca. Gözlerinin önünde. Sessiz ve derinden. Şakaklarına yağdıkça kar Ve beyaza büründükçe saçların, Hüzün kaplar yorgun çehreni. Birer birer yok oldukça arkadaşların. İşte o an; Daha da bir hız kazanır, İkişer, üçer, dörder. Bazen içinde hissedersin düşüp kırıldıklarını. Şırankkkk diye. Engel olmak istersin; nafile, gücün yetmez. Geçer zaman. Ve bir gün son taş da düşer. İşte o an kumdan kule üzerine yığılır. Sonra; Sonrası, Bir karanlık ki sorma gitsin! |