Bir vakti zamanında bir zengin kadın vardı.
Oğlu ile birlikte bir konakta yaşardı.

Oğluna hep derdi ki “evlen güzel evladım.
Yerine getiresin bu benim son muradım.

Göreyim bende senin artık mürüvvetini,
Kime bırakacaksın malını devletini?

Getir bir güzel huri olsun benim gelinim.
Bebekte olur ise sevinç dolar gözlerim.”

Nihayet evlatçığı bir kız ile evlendi.
Ananın yüzü güldü evleri neşelendi.

İlk günler vakitleri hoşça geçiyor iken.
Bir hastalık baş verdi ananın gözlerinden.

En iyi hekimlerde bulamadılar çare,
İki gözü kör oldu kaldı melül biçare.

Elden ayaktan düşüp muhtaç oldu geline.
Gece gündüz durmadan ağladı kaderine.

Ana muhtaç düşünce gelin değişti birden.
Zalim biri olmuştu farkı yoktu iblisten.

Hain gelin anaya zulmetmeye başladı.
Her önüne gelince onu gayet haşladı.

Çaresiz kalan ana yalvarıp Allah’ına.
Komasın onu artık alsın kendi yanına.

Diye dua ederek için için ağlardı.
Gelinin yaptıkları ciğerini dağlardı.

Dertlerini atardı yüreğinin içine.
Beddua dahi etmez, idi zalim geline.

Oğluna dertlerini bir kez olsun demezdi.
Onun yanında asla sızlayıp inlemezdi.

Derken günler günleri kovalayıp dururdu.
Her geçen gün ananın hali berbat olurdu.

Zalim gelin dereden tutardı kurbağayı.
Etiyle pişirirdi ihtiyara çorbayı.

Verdiği suya dahi kaya tuzu katardı
Ekmek diye önüne yulaf otu atardı.

Bin bir türlü eziyet bin bir türlü işkence
Nihayet yaşlı kadın hakka gitti bir gece.

Gelinin yüzü güldü meydan ona kalmıştı
Aradan aylar geçip birde oğlu olmuştu.

Yavrusunu el bebek gül bebek büyütmüştü
Vakti zamanı gelip onu damat etmişti.

Gelmiş idi evine perilerden bir peri
Huzur mutluluk dolu geçiyordu günleri.

Derken oda yaşlanıp kör yatalak kalmıştı
Kaynanası misali melül muhtaç olmuştu.

İyi kalpli gelini onu hiç incitmezdi
Gülden ağır bir tek laf dahi ona etmezdi.

Getirirdi önüne en leziz yemekleri
Bitmez idi kadının bir türlü istekleri.

Pişirir yemeğini leblebi gibi etten
İçeceğini desen yapar idi şerbetten

Ama yemekteki et olur idi kurbağa
Fırlar kaçarlar idi sofradan sola sağa

Şerbet ise olurdu sanırsın ki bir ağu
Bu durum gelinini üzer idi bayağı

Gelin “ana vallahi ben etmedim” der idi
Ama kadın her şeyi çok iyi bilir idi

Kendi yaptıklarıydı bu gelenler başına
Her defa geliyordu kurbağa kaşığına.

01.09.2018/16,08