sessizlik
yalnızlık
yalnızlığım sessiz kar gibi sonra buz gibi dondurur beni hayatım donar her şey camın ardında cam kalın uzak değil camın ötesi belli dışda benim dışımda dokunamam nerden geldim nere gidiyorum böyle belli değil dünyaya baktığımda bir karanlık bir çirkinlik boğazıma sarılıyor çaresizlik öldürmeyin bizi derken nefesim kesiliyor... yeter yeter.... |
Beğendim…
Şiir yüce bir duygu...
....................................Saygı ve selamlar.