Uyan Yar Dediğin Soysuzla
Zemheri ayazlara kilitledim sevdayı,
Durma, Bir varmış hiç yokmuş diye başla. Tutundukça dip uçurumlarına, Düştüğüm şehla gözlerin miydi? Yitirdim umudumu sensiz sabahlarda, Başka bir iklimin yangınlarında. Say ki hiç olmamışım gibi, Uyan yar dediğin soysuzla. Azgın suların kaderiyle eş içimdeki, Ve ne zaman bir durgunluk dilesem, Saçların düşüyor aklıma. Geniş bir avluya açılan yüzün, Ve gelincik boynun, bir yol gibi uzanır dudaklarıma, Yürürüm yürürüm bitmez. Ve şimdi, kurutulmuş bir gül artığıyım kitap aralarında. D/okunursam bir gün yaralı bir yüreğe, Acısı sana değer. Ve biliyorum sevdin,inkar etsen de, Bu kadar acır mıydı canım, Sevmesen…! |