ivme...
ne bir vazgecilmezlik
nede ötelenme ortasındayız ufkun yalın ayak coçuklarına hiçran tütsülerinde bir yanımız korkudan değildir umudun kıyısında düşüşlerimiz mehtap aynı kader sofrası yine kalınlardayız ölüme uzak duran sevgi cığlaklarına inat merdivenler gibi bir bir uzak durgun ve paslı ellerimizdeki acıyan nasır taneleri , hani biz hep dururuz ya gecemeden dünyanın alev cığlıklarına hani onlar gibi olmak istemeyiz ya korkular ağlar ya geceleri süt coçuğu olur düşünen Ve merhamet eden viçdan yanımız... öğle iste ercüment asla deme ve vazgecme yol eğrisinden hayat susunca unutmak ölünce güzel... |
Bitmez umudun yüreklerde yok olmaması dileğiyle....
................................... saygı ve selamlar..