Benden sana uzunan upuzun ince yollar,
Deli gönlün tahtından indiğin zaman biter.
Her söze bin bir anlam verip dursa da kullar
Riyakar bir yüreğe sindiğin zaman biter.


Bir büyük çile gibi okunursa bu kitap,
Seven darmadağındır düşüverince bitap,
Deli dolu yüreğe değerse yalan hitap,
Kor ateşte yanarken söndüğün zaman biter.


Kiminin gecesinde, kiminin sabahında,
Kiminin sevabında, kiminin günahında,
Bir yudum aşk kalmışsa sevenlerin ahında,
Bir Kerem‘e, Aslı’ya döndüğün zaman biter.


İçini çok dağlayan bu acıyı bilirim.
Ben yaşamış olsaydım inan ki deliririm.
Eğer sevememişsem sen kadar eksilirim.
İçimdeki bu sızı, yandığın zaman biter.


Demem o ki sevdiğim sensiz geçmiyor zaman.
Sensizliğin acısı ölümden bile yaman.
Katlime ferman yazsa demem bil ki el aman.
Bu şarkılar, şiirler kandığın zaman biter.


Zaman durmasa bile sana sözüm hiç bitmez.
Bilsen ne çok doluyum romanlar yazsam yetmez.
Sevemeyen bir yürek inan beş para etmez.
Yalanları gerçekmiş sandığın zaman biter.


Kurşun yesem vız gelir sen var isen içimde,
Adın hep en baştadır yaptığım her seçimde,
Bunları bile bile, bir şekil, bir biçimde ,
Gidip bir yaban güle, konduğun zaman biter.


Dostelinin dilinden düşmedi, düşmez adın.
Hani hep bende derdin ‘’aradığın muradın’’
Yıllar yılı içimde hiç bitmeyen miadın.
Balları acı diye sunduğun zaman biter