yeditepeli kent
acılı günler yaşıyor gök kubbenin altında
öfkeli çığlıklar içer, bu hangar ağızlı grevler
geçeriz yalnız adımlarla caddelerin üstünden
akarız kalabalık caddelerden meydanlara
üç yanı deniz olan bu kuşatılmış kente
direniş çağrılarına, kuşlamalar, afişler yetmiyor
yasak duyurular kelepçedir insanın kolunda

yeşilin ortasında yıldızlı oteller ayağa kalkmış
uykusuz açlıklara inat
merdivenler ranza olmuş, toz tutmuş yataklar
hamam böcekleri, sivrisinekler yarışta ot şiltelerde

başımıza yıkılan yeşil akrepli, demir kulelerinden inip
haykırarak nakışlayacağız buzları çözülen kanatlarımıza
uçuşlarımızla buluşan bütün uzaklıklarında hazerfen
karanlıkların sebebi sorulmaz sonsuz ayrılıklardan
gönüllerimizde türküler yaktığımız renkli gecelerde
ışıksız kalmasın bu yorgun kent diye
ay dolunaya da durmuyor...