Sen/den_İz

Duydum
Ay mimlerken geceyi karanlığa
"Yanma" diyordu içimdeki ses ateşe
Yanmasana
Gördüm
Hayatı kovalarken ıssız çığlıklar
Sahipsiz gözler dökülüyordu
Hayaller dolu boşluğa
Anladım
Hayallerin imkansızıydı aşk
Ağıtlar perdeleyen bir oyun
Vuslat oyuna geliyordu
Düşüyordu hep tuzağa
Acılar olağan seyrinde
ilerliyordu sinsi, sessiz
Çarpmadan mutluluğa

Sordum
Mümkün müydü
Sen denizinde yüzebilmek
Ne hayatı yakalamak mümkündü
Ne de dudaklarında dans edebilmek
Duygularım ıslak ıslak dökülürken
Ölüm beyazlığında
Olsun
Tüm yetimliğimle
Haykırıyorum
Arıyorum
Sen/den iz
Senden
Sen
İz

Olmadı
Anılarım sarsıldı birden
Kesildi nefesim,
Düştüm çaresiz
Hayatımın sesi kırıldı
Gözlerim tomurcuklar doğurdu
Bir ah sustu dudaklarımda
Gözpınarlarımdaki hasret dondu
Ateşe yürüyordu gözlerimden iz
Şimdi
Bir dalga vuruyor umuduma
Doğruluyorum
Yosun kokusu doluyor ruhuma
Gömüyorum içime dudaklarımdaki ahı
Sessiz damlalar asıyorum
Bak yokluğuna
Alev alev günlere savruluyorum
Kaldırımlarda arıyorum gözlerinden iz

Bilmezsin
Alışmak zor sensiz yaşamaya
Bir rüzgara kalbini açmak zor
Tüm iç çekişleri sana adamak
Denizin kıyısında
Öksüz bakışlarla umudu
Sende uğurlamak çok zor
Dağ başı yalnızlığında topluyorum gökten iz

Başaramadım
Yine yanlış yol, yine yanlış adresler
Dalgalı denizlerde yüzülmezmiş oysa
Biraz fazla açıldım boğuluyorum
Uzat ellerini Deniz
Yüzmeyi de bilmiyorum
Ölüyorum bendeniz
Öldüm
Bir mezarlık sahnesi kadar ıssızdı ölümümden izler
Gönül kaleminize sağlık şiir kardeş.... şiirli günler ...


Hüzün Gül tarafından 8/12/2018 9:45:37 AM zamanında düzenlenmiştir.