KİMSE DUYMASIN
Dün gece uykuya ceza keserek
Sana şiir yazdım, kimse duymasın. Yaşanmış ne varsa bir bir asarak Gün doğarken sızdım kimse duymasın. Mazinin gölgesi yarına engel, Bir yanım git diyor, bir yanım çık gel, Yokluğun cehennem, varlığın ecel, Canımdan da bezdim kimse duymasın. Yerine kimseyi koyamazdım yar, Bir ömür sevsem de doyamazdım yar, Ne kadar söz versem uyamazdım yar Mecnun Mecnun gezdim kimse duymasın. Muradım rüyaymış ermez sabaha, Yürü deli gönül girme günaha, Turgut Yörükoğlu sevmez bir daha, Aşka mezar kazdım kimse duymasın. |