İNSAN SEN DİNLESENE
İnsan/sen/dinle -sene
Uyuyorum uyandırma bir sabaha daha yokum Geçti geçti ağlama denilen çocukluğumla Açık yaramla yalana ortak oldum Kırık bilyelerimden çıkardığım sinirimi Şimdi bir insana bulaştırıp Vicdan katili oldum. İnsan/sen/ dinle-sene Yıllar geçti üzerimden ben zamana ilerlemezken Bulut yolcu bu sabah gönderdiğim son haberden Ürkek başım eğik Tek başıma gezerken İnsan/sen/dinle-sene Acıma ortak olmadan yine git desene Başından attığın tüm eksikliğin içinde Elini başına alıpta kırdığın kalbi düşünsene... |