Rüzgârın önünde savrulan adam!
Tutunacak bir dal dikseydin keşke.
Öyle mahcup, mahzun bakmazdın hem de
Nefret biçip sevgi ekseydin keşke.

Gördün işte ömrün geçti an gibi
Duvarların, viran olmuş han gibi.
Hatırla bak gençtin, daha dün gibi
Kaderine boyun bükseydin keşke.

Merhamet etseydin, görürdün şimdi,
Menzile rahatça varırdın şimdi.
Ağlamaz, hep güler dururdun şimdi
Vaktiyle gözyaşı dökseydin keşke.

Bugünün yarını vardı bilseydin,
Elemi, acıyı, derdi bilseydin.
Hayat merdiveni dardı bilseydin
Basamak basamak çıksaydın keşke.

Sönecekti bir gün harın, ateşin,
Baharlardan sonra geldi bak kışın.
Yeise kapılma sonrayı düşün
Bir umut ışığı yaksaydın keşke.

Yaşayıp gördün mü kederi gamı?
İşte böyle halsiz koyar adamı.
Kâr etmez kuvveti ne de endamı
Biraz da buradan baksaydın keşke.

Mayıs 2018/Konya