Aşk diye yandı tutuştu per perişan gönül! yoluna serden geçti, vuslatın sorhoşluğu, gözlerine dem vururken, ney dolu kadehler havada uçuştu, uçustukça sakiler Pervane Olup Durdu!
Susuz kalmış yalnızlığına, kendinden gayrı, bulamadı çare! aşkın zehir saçan oklarına, bir yudum gerçek aşktan, kana kana içmek uğruna, nacizane yalvardı durdu..! kar etmedi yakıp yalvarışlar, yalvardıkça gözlerden Kanlı Gözyaşları Sel Oldu Aktı!
Derviş olup düştü yollara, sahra çöllerde rüyalar görüp önüne çıkan her dervişe, aşkın türlü türlü hallerini, sorup sorguladı! Sorguladıkça karalar bağlayıp düşündü durdu! anladı ki kalmamış aşkların hanı herkes hancı olup, Çekip Gitmiş Namert Yoluna!
Ey gönlü derya deniz canlar! Gönlü pürrü pak eylemek, hicranı vuslata erdirmek.. tek gayemiz olsun, olsun ki hancı olduğumuz dünya da, aşk kokusu sarsın dörtbir yanı! dost, düşman tanık olsun..! gönülleri yakıp kavuran aşkların, İlahi, Ebedi Kudretine!
Ey aşk ile yanıp tutuşan gönüller, Gelin birlik olalım! Dirlik olalım! aşka dair ne varsa Dostluk Aşkı! Allahaşkı! Vatan Aşkı! Ana Baba Aşkı! Yar Aşkı...! Kara toprak örtmeden Hakka Varıp, Hakkına Helalinden Erelim!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
AŞKLA YANAN GÖNÜL şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
AŞKLA YANAN GÖNÜL şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Duyguları anlatan, Güzel bir anlatım yakalamissiniz... Kutlarim güzel şiiri ve yazan kalemi... ................................................saygı ve selamlar..
Engin oldun enginlerden uçtun Devasa kibirleri erittin yaktın Uçmaksa meramın uçtun Yollar senin künhüne vardığın derslerdi Kitabı kader ettin beter ettin Çocuk ruhlu yaşlılar anlamadılar Akıllılar aptallaştılar gözlerini kaldırdığında
Bir an durup düşünselerdi keşke Kendi acziyetleri idi benzetmeleri Çay geçmeye benzemezdi atla Erittin benliğini bukağılarla Altınmış kadınmış koltukmuş Meğer sana bakerken görmelerine engel Denizleri sürükleyecektin belliydi Eritecektin dağları errikten gözlerinle Yedi mecalise hazırlanıyordun uzaklardan
Bostan korkuluğu kılıklılara seslenirken O zaman duymuştum hoş sesini Şimdilerde hiçbir evliyada yoktu bu damar Okey masalarında adı gaflet olan Her şeyi bilen ama kendini bilmeyen İşlerimi yapverin kardeşlerim İstemem bir aracı bir ricacı
Ben kendimi şiirle inşa ettim Sizde inşa edin güzelliklerle Felsefeyi maddenin kör gözüne sokup İnsanı ten eyleyip çığırından çıkardığınızda Duyduğu halde duymazdan gelen Seninde kapını çalacak bu duyarsızlık
bu şiirimle güzel şiirinize yorum olmak istedim. tebrikler.
Kutlarim güzel şiiri ve yazan kalemi...
................................................saygı ve selamlar..