gidenleri saydım bu şiirde.. atılmıştır zihnin ücralarına bolca mesellerimizi azımsarız kendini bilmesi kadar irfan olamazdır öncelik vallahi yanlışı hatası göre bile çeyrek ağız özür dileyeni duymadım ’’siyaseten’’ ki sürç-ü lisan diye yüce bir sözümüz vardır ardıysa affola../ o yüzdendir hayatı ciddiye alıp çok ucuza satabilirim çünkü zaafımı biliyorum usta içim dışım birdir dedim göğsümü yardılar-açık kalpten- bir kere daha açtım hayata gözlerimi zor kandırırlar artık beni ayağımı uzatacak yorganım olmasa bile herkes gibi ! kapımın önünü süpürürüm düşmez kalkmaz bir allah deyip severim düşlerimi bilirsiniz karanlığa özen gösterir ilhâmlar bilinmezi fısıldar uysallaştırır geceyi darb-ı mesellerden girmiştim konuya ama asıl dardeyi ben yedim kültürsü-şoklarla uyku uzunluğuna tabi oldum kabuslar gittikten sonra gözüm açıyorum esspırasa mı çapıçino mu aman susss maaile bergamot kokluyor çeşitleri de var çay-mış adı simsiyah rengi süzgeçten süzülen tavşan kanı namıyla buruk demler tellenirdi sohbetlerde tek kalmıştı yüreğimle birlikte kırdılar narin ince bellimi köpüğünde anı yazan fincanım kızgın küle sürdüğümüz cezve sordum nerede diye ezilmiş unutulup gitmiş tarihin tekerinde !! ... |