DÜŞKÜNDüşkündü oldu bitti Göz kapağı Gözü Düşerdi hicap ettiğinde Toprağın tenine Bir Allahın kulu Bulamazdı lakin Yutkunurdu Elinin kiri bile olmazdı Gül kokardı avuçları Ve ne zaman bir güzel görse Yönünü değiştirirken Batardı avucuna tırnakları Teni acır canı acımazdı Bey’di efendisinden Millet marifete sayarken Hovarda hevesleri O portakal soyardı Küçük kızının avuçlarına Bildiği tek şey Teliyle duvağıyla Ele düşmeden Gelin olacağıydı Aptal değildi Ne zaman bir güzel Yolundan geçse Kızını aklına getirir Titrerdi… ...........ASRAN |