ne zaman bir şaraba otursam Galata’da
saplanır tam şurama kurşun gibi bir maraz
birazını deniz üstlenir
birazını geceden kalma poyraz

üşütür o küstah mırıltı?
sokulur bir dala tünemiş kuşlar gibi sessizce
bir eskici küfreder eski sevgililere uzaktan
“ eskilere nayloooon”
bilirsiniz kavmi bilinmeyen derin iniltiler gayet uzaktan gelir
rengini çözemediğiniz sesler hep bir ahtır
bilinçaltı esirliğinin hiç açıklanamayan esrarları vardır
simit mesela?
neden uzanır elin en yanmışlarına
bir buhur mu tüter sanki eskiden kalma?
neden birini öperken gözlerini kapar insan?
nakaratı yarıda kesilmiş bir şarkının adını hatırlayan çıkmamıştır henüz!
-denemesi bedava-
...
ne zaman bir şaraba kurulsam Galata’da
bir çöl getirir sanki serap
bu algısal bir paradigmanın obsesif reenkarne sendromunun en can alıcı...
anlayın özlem işte, özlem
ve suyun hep iyi yanında büyür yeşil ağaçlar
hırsınla birlikte uçuverir bir anda tüm olumsuzluklar
çeker alır içindeki sızıyı
hani dalgalar olmasa unutur limana bağlı gemi denizi
tecrübe hayattaki en hayta gemi
en demli çaydır hani

ne zaman bir şaraba kurulsam Galata’da
hafiften ıslanır tenim
buna biraz deniz sebeptir
biraz tuzdaki nem
takdir edersiniz ki temmuz ölmek için en iyi mevsimdir
yazmak; biraz geçmişin tozlu raflarına
baş döndürücü akrobat taklaları atmaktır hani
duydunuz mu hiç
bilginin temizleyemediği tek çöplük insan beyniymiş
“duyduğuna inanan insanlar”
“inandığını duyanların” bin katıymış
-peki kabul buradaki asıl amaç okuru Galata’dan uzaklaştırmak-

anlamazsınız elbette çok normal
okuduğunuz etten kemikten muaf bir şiir
ve sakın suçlamayın onu
ona gerektiğinden fazla değeri siz verdiniz!
ve bunda da okuduklarınızdan çok
şâirinden daha önce okuduklarınızdı izleniminiz
istenen oydu : akıllara ağda!
bir şiir gayet olmuştur
metafiziğinin tezahürü mayasız ekmek hamuru gibi zihninin telaşını sulandırdığında


ne zaman bir şaraba dokunsam!Galata’da!
...
..
.
“Şarabın Sarhoşluğu” olabilir
bu -saçma-şiirin adı pekala.
-şiir kime ve nereye değeceği belli olmayan yakından atılıp uzaklaştıkça vuran silahtır biraz-

tuzu iyi de neyi eksik?
hadi biraz da sosyoloji ekleyelim
ve zihinleri sıfırladıktan sonra asıl konuya/ saadete gelelim


zevk için sokak hayvanlarını ezenlerden
onlara eziyet edenlerden bahsedelim mi biraz
ya da onlardan yeni bir nesil türetmeyi görev edinmiş azizlerden!

hangi cennetin adresini doğru bulacağız
kapımızın önüne koyacak bir tas suyumuz yokken?

hangimizin en sevdiği, eşi, sevgilisi vs sadece “karın tokluğuna” onu ölene dek terketmeden korudu sevdi!

çöpe atacağımız yemek/ekmek artıkları
kaç canlıyı doyurur?
izlemediniz mi hâlâ o filmi
merhametin alaca karanlığında otururken melekler

açlıktan ölse de hiç dilenen hayvan gören oldu mu? siz gururdan abideler

lütfen lütfen lütfen

en az insanlar kadar

vurduk yere ölmesin hayvanlar!







( SHGD - Sahipsiz Hayvanları koruma derneği “en iyi destek” ödülü

ÇEVRE VE SOKAK HAYVANLARI DERNEĞİ
yılın şiiri ödülü

HAYTAB - Hayvan Hakları Koruma Federasyonu 2018 yılı onur ödülü

HAYKOD- Hayvanları Koruma Derneği
en iyi katkı özel ödülü




( eminim ki muhakkak en azından bir kaç kişi araştıracaktır. hatta okumaya buradan başlayacaktır. Şairin kocaman bir yalancı olduğu gerçeği zaten aşikar. ama bu dernekler gerçekten var!
hadi uzatın elinizi...)




ToprağınSesi








.