Pervazındayım ölümlü bir düş’ün;
Düş dendiği kadar değilim oysa:
Aslında peşine düştüğüm
Sanma ki kayıtsızlığın rahlesinde serilmişliğim
Asla, demekten yorgun düşen düş’ün
Peşindeyim işte:
Kâh yok olduğum
Kâh varlığımı haczeden
Bir metaforda işgal edilmişliğin
Sırrına erdiğim…

Sersem bir yürekten kayıp
Ayıp sevdaların yalanına banarken evren
Sakil gölgemden ah, bir kurtulsam
Sonra da boyutsuzluğun indinde
Bir telaşla haykırsam ismini ve
Bilmediğim devrik cümleleri ezkaza
Gömdüğüm bir hikâyeden nasiplensem
Arsızca
Ve hükmetsem kaleme ve evrene
Belki de kalem hükmederken
Arsız düşlerime.

Düşünmekten gayri
Düşkün mizaçları örseleyen
Şah damarına atıfta bulunan
Bir münafığı daha yok saysa Tanrı…

Belki’lerimi topladığım
Bir bardak suda
Kopan fırtınada
Iskartaya çıkan ruhumda:
Sonra da bir silecek misali
Gözlerimi silerken
Gördüğüm her düş’te sen
Aslında senden ibaret her düşü
Mesken bildiğim bir rabıta
Sonramla öncemi yok saydığım
An’ımda takılıyım aslında
Sadece andan ibaret
Belki hiçliğin katmerli yalanlarına
Sarıldığım bir esaret minvalinde.

Kodaman bir yürekten daha nasiplensem keşke
Benden öncesi
Senden sonrası olsa da yalan
Yalanların asla zora sokmadığı
Bir rüyadan daha uyansam ki
Uyuduğum da değil aslolan
Sadece içimde saklı bir notaya duyduğum
Özlemsin:
Yediden sonra sekizi bulmayı şerh düştüğüm
Asılsızlığın şeceresini tutmak
Neymiş gördüğüm.

Yine sefil bir tınıda
Aşkın doğurgan hüznüne sahip
Çıktığım kadarım:
Sahipsizliğin de bir erdemi,
Varlığın son noktası
Edindiğime
İhanet ettiğimi de mimleyen
Bir Tanrı.

Yine maruzatım var, demenin sancısı
Aslında içimden akan
Bin bir yaşı
Şiirle söndürdüğüm
Bir yangınım
Belli belirsiz bir sıtmada
Üşüten;
Gıyabında aşkın
Serkeş bir şarkı
Yine sekizinci notadan muzdarip
Aslını inkâr eden bir aşktan nasiplenip
Görünmezin indinde
Bir kelam olsa da
Aşkın infilakı
Tereddüt göstermeden
Sevmek değil mi tek ispatı?