kahırlar şiir`i oldu..
ısırgan bir uzaklık
yürek boşluğumda Bir çiçeğin son yaprakları Tarihten bir gece gibi acı bir dalgınlık Ne yana dönsem insafsız bir kırılmışlık fitne fücur suratı asık kalabalıklar tükenmez dertlerin çığlığı bu şehir yıldızlar yürür hece hece bir hasret seli gibi gecenin üzerine dolaştığım sokaklar uğultusunda kıyıları döven dalgalar Adımlarımda yalın ayak yenilgiler Ablukasını kıramadığım kaleşlikler kahırlar şiir`i yazıldı bu kent`in giz`inde kalan izler yangın uğultularıyla geçti menzilini şasırmış ok gibi Dilim üşür anlatamam ateşin üşüyen yanından korlar kopuyor kanamış bir siste gözlerim acı bir harlanmaya kapıldı Bir ince veda`la aldı başını gitti..... |