GENÇÇocukluğu bilirim de, Ben genç oldum mu anne, Ne var eski yerinde? Özlemim yok o güne. Sokaklar mahşer yeri, Kol geziyordu ölüm. Ağarırken tan yeri, Gelecekti ölümüm. Çıra gibi yandık biz ! Ne sevdik, ne sevildik. Kahpe çıktı kimimiz, Kimimiz samimiydik. Akıl donmuştu artık, Nabızlardı konuşan. Açıldı yerde yırtık, Yoktu bu dağı aşan. Kayıtsız kalamazdım, Vatan benim vatanım. Geride duramazdım, Bir pula, işte canım ! Biz ne acılar çektik, Yazılmadı tarihi. Delikanlı ve gençtik, Yalnız kördü talihi. Yaşamayan bilemez, Anlayamaz görmeyen. Kaydımızı silemez, O günde terlemeyen. Genç değince düşüme, Benim hep ölüm gelir. Anne n’olur üşüme, Bakarsın, gülüm gelir. Biz güle hasret yandık, Bunu sende bilirdin. Gözyaşıyla uyandık, Gün düştü, sen eridin. Üzülme N’olur anne, Vallahi samimiydik. Çağırdılar düğüne, Kanlı bir gömlek giydik. Kimimiz yokuşlarda, Kimimiz kalır yolda. Kimi gitti kuşlarla, Kimi başka kollarda. N’olur yüzüme vurma, Kaybolan gençliğimi. Kimselere duyurma, Ağular içtiğimi... Ermedim ereğime, Gençliğimin tarihi. Kazılmış yüreğime, Kör de olsa talihi. Hayrettin YAZICI |
Kimimiz kalır yolda.
Kimi gitti kuşlarla,
Kimi başka kollarda...
N’olur yüzüme vurma,
Kaybolan gençliğimi.
Kimselere duyurma,
Ağılar içtiğimi!...
Ermedim ereğime,
Gençliğimin tarihi.
Kazılmış yüreğime,
Körde olsa talihi...
adı üzerinde gençtik ve o yıllarda ne teknoloji vardı nede aile içinde sağlıklı iletişim ve maalsef sağlıklı kararlar veremedik...belkide inandık birilerine...
kutlarım...
hüzünsü bir keyif aldım üstad...
saygım ve sevgimle...