KARADENİZİMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Denize aşık bir insanın denize şiir yazması için hikayeye gerek yok ki.
Yüreğinin dalgalanması yetiyor, kalemin ıslanmasına...
Karadenizim;
Bırak hırçın dalgalarını, Bırak içinde boğulmalarını, Üzerinde gezinen bulutları bırak, Bana neden karardığını anlat! Neden karardın sen? Neden kaşların yana yatık? Devirme hemen gözlerini, Küsme Karadenizim.. Deyiver hele bildiklerini, Anlat, ey uğultusu bitmezim.. Vicdan mı sendeki bu hırçınlık, Yuttuğun canlar mı? Köpüklerin kömür, derinlerin kıvırcık, İçindeki kavgan durmaz mı? Bitmez mi hiç hoyrat çığlığın, Geceye bile kafa tutarsın.. Kime bu öfke, neyedir ağladığın, Delice çarparken, akılda susarsın.. Sevda mıdır yoksa; Seni böyle çıldırtan? Ne o, duruldun birden.. Haline bakılırsa, Bir girdap vurmuş ; kayalı sırtından.. Etme Karadenizim, Canına kıymak ister gibisin. ’Ne yaram kalsın, ne de izim, Öleyim kıyılara çarptıkça!’ Der gibisin... Yorma kendini boş yere, Marazına hükümsüzdür gayretin. Çalkalansan da kuzeyden güneye; Seninle ıslanacak, gönül esaretin. Ah kara bahtından öpülesi, Sudan çıkmaz ki su lekesi.. Sakinleş artık Karadenizim, Sakinleş, ey suyu gülmezim... Kurşunî |
YAZAN YÜREĞİNİZİ KUTLUYORUM...
ŞİİR HARİKA OLMUŞ...
TEBRİKLER...
...........................................Saygı ve selamlar..