BOZULMADIM KAPTANAğzımı bozmayacağım kaptan, Küfürler savurmayacağım. Ulan diye başlayıp Kırmayacağım edebi yanımı. Korkma kibarlığım sen, Elimi sürmem sana. Yıllardır beni nasıl bildiysen, Yine öyleyim, bu halime aldırma. Benimkisi depresif esinti, Gelir geçer şimdi. Bu araf sempozyum sonunda; Ya dümdüz olurum, Ya da düz yola koyulurum. Fakat bu haller de kolay değil hani, Kafamın içini bir görsen; Teraziler bozuk, kefeler mahşer yeri. Yine bir küfür dizesi geldi dilime, Yok yok kibarlığım bozulmadım. Sen gir içeri hele, Birazdan seni ararım.. Sonunda...! Kaptan ben fenayım, Akordum mızrabımla kanlı bıçaklı, Ruhum müflis, bedenim alacaklı. Denizim göğe çıkmış, Renklerimi rehin tutmuş siyah’ım. İzin ver kaptan, Ağzımı bozayım..! Ulan diye başlayıp, Alayına halay tutayım. Boyuna posuna, O şişmiş dalkavuk egosuna, Beyin sıvısı içinde yüzen, Beni 46’ya çeviren Herkese bir giriş yapayım.. ...... Peki, anladım kaptan. Az kalsın bozulacaktım, Ulan bozulmadım Allahtan... Kurşuni |