Yama
Sonra bir yama daha dikiyorum
Geceden kalma göğsümün üstüne. Ondan eksik kalıyor herşey. Bütün sabahlara, Ve anlayamadığım çığ bir zamana yetişmek isteyince yetişemiyor insan Ağır geliyor ustaca yaşananlar, Yaşatılanlar.. İğne izi hiç bir ize benzemiyor anne! Sökükler bir yamadan ibaret değil. Isırdıkça acı bir elmayı Hüzünler dökülüyor avuçlarıma. Bir yağmur damlasına kadar ıslak. Bir yığın bıcak izinde yanıyor tuz bastığın her yer. Etten, kemikten bir döl sancısı başlıyor içimde Meryem bakireliğinde. En az bir serçe kadar ürkek. Bütün tövbelerim diziliyor kör bir kuyudan başka bir yumağa. Sonrasında haraşa bir hayat örüyor ellerim. Bir ters Bir düz Bir eksik bir fazla Ve yarım .... Özge Özgen |