Bir kelime sonra...
Dar körebenin çukuru,
Gamzesine düşen ölmekte... Uyanan her sükut, Çığlığı çağırmakta... Dillenmekte Büyümekte. İki kelime sonra , Bozuk bir lehçeden düşer söz! "Işık "hecelerine ayrılarak okunur... Çukurda gözleri bağlı taşlar, Sıcağa yaklaşan... Parmaklarını yapıştırdığın kaya Uzun ve yassı. Körebe bir adım ileride... Sesle dolan ağız boş... Kenarından sükut almakta... Yürümekte yol Akşamı uyuyan sabah uyanmakda "Işık " kurumakda Gıcırdamakda yalnızlık Söz kapanmakda!. Sönmekde düş... Sesle dolan ağız boş! Kıyısında HİÇ dolanmakda. Bir kelime sonra düşer gök... Körebe oynanır. |