Yaşıyorum! Öyle SensizBırakın kanasın yaram, sızısı size dokunmaz Ben sevdim, ben yanıldım ben kırıldım Can benim, sevda benim. Kahrını da ben çekerim, hiç olmaz şikâyetim. Ömrümüzü önüne serip yar dedik, Sırtımızı dönünce ilk kurşunu onlardan yedik Nedir ulan bu aşk belası, hep içimizi zehirledik Bu sevda yüzünden yaşamaya tövbe ettik. Gözlerim kapanmıyor, sanki ölümü bekliyorum Her an aklımda ne yapsam hiç unutamıyorum Öyle bir bağlandım, öyle kapıldım ki, rüzgârına Canım çıksın!Canımdan koparıp atamıyorum " Ölümü özledim anne, yaşamak isterken delice" Gömülüyorum şarkılara, dünyamın ışıkları sönük Gözlerin çok uzakta ışık saçmıyor ki kara bahtıma Bazen diyorum, Tanrım sırtın bir tek bana mı dönük Her seviyorum diyen gelip zarar verdi gönül tahtıma. Kalbimdeki hüzün deryasına girmeyen bilmez Gözünden yaş akmayan, benimkini silmez Kalbime savrulan bu yumruk hiç bükülmez Yaşıyorum öyle sensiz, öyle nedensiz öyle nefessiz. |