rosa blanca.aşk... yokluğumun derin kıyılarıdır. mavilikte sesizce uzanan kum tanelerinde zarifce esen rüzgar gül yapraklarında buram buram seffaf damlacıklarda derin giz yorgun duran gece omuz kafesindeki ince cırpıntı kacıp kacıp yürekten ruha üfelenen yankı alevlerinde tütsu sevgi bir bakışı ile icimi yanarak duman eyleyen küllerimde yeniden doğan aşktır ölümden daha cok yaşatılan ruha üflenen sarmasık ucukluk delice bir yankı kaybolup geri gelen tutunmak derin yarda son durak yokluğunda hoş varlığında hoş. ... |