Yokluğunla vurulmuşken düşlerim
akıp gidiyor gözlerinden serzenişlerin
kaç vurgun yemişliği yüreğimin
kaç aldanışıdır bu, göz bebeklerimin

uzat elini tutayım
çatırdasın buzdan örülü duvarlarım
düşürsün okyanusların lacivertlerine
beni süzüşün

ey kalp ağrım
hengameli baharın kalabalığından
sıyrılda gel
açsın gözlerinde menekşeler

kopsun duygular gecenin telaşından
yaksın yüreğimi bakışların
tatlı biz sızıyla ürpersin tenim
gel, seni sevdamın beşiğinde sallayıp
uyuyuşunu şarap diye içeyim

utangaç şiirlerimi kulağına fısıldayayım
yüreğine ilmek,ilmek aşk dokuyayım
bırak bir kez olsun
o efsunlu masal dünyamızın derinliklerine
el ele verip dalalım

gök yüzünden düşlerime
şafak gibi düşen aydınlığım
batır bakışlarını yüreğimdeki koylara
bakışlarınla menekşelensin sularım


HÜLYA ÇELİK