Hey tükenmez acı..
söyle ve usulca öp gözlerinden..
Hey tükenmez acı.... Acı nasıl anlatılırdı ki..! Anlatamadım. Kanım çekildi, nutkum tutuldu sanki siyah gece bir namluda taşır mı? kokusundaki özlemleri bir daha alnındaki ağır tütün kokusu soluklanırmı? dönülmez yalnızlıklar çoğu kez ağlatsada Dağların beyaz örtüsünde bırakıyor ayak izlerini kaybedecek bir şeyi yok bir kirli sakal uzamasında koynunda bulutlar ve yüreğinde yarım büyüyen sevdalar bir daha aşık olmayacak... a.ALKIS |