ŞEHİR VE İNSANYalnızlığı sürdüm kor ateşlere Yatırdım ömrün örsüne bir güzel dövdüm Mengeneye aldım sonra eğdim büktüm Kilit kilit üstüne kapılar yaptım Kafesler ördüm sıralı pencerelere Kavi bir yalnızlıktan kurdum güvenli Yasalar, yargıçlar, polisler çepçevre Yakıştı insanın olduğu her yere Ama insanı içinde İçinde insanı unuttum |