Göğün Kalbi
yıllar sonra bir sabah rüyası tenin
hançer hızıyla zamanın uzağı gözlerini kısıp ağlamayı unutan çabuk iyileşen bir kalbin kendi içine dalıp utanarak tek ayak üzerinde bekletilmesi sarı kanatlı buğdayların gecesi leylekler beyaz sevinçleriyle bulutları üzmezler denizler mavi yüzleriyle göğü anımsatırlar annesi yağmur olan çocuklara onun için yosun kokar saçları kayalıkların kara yüzlü amcalar incik boncuk bohçalı göz yaşlarım inatçı yalvarırım al baba iki dudak arası motoru tükürükten takılıverdi aklıma kırmızı tel araba bekleyecek ve bileceksin içinde bir köşesi yalnızlığın değil sadece oradalar göğün kalbinden aşağı düşerken daha güzel değil yaşamak rüyalardan. |