Erinç
Bu nasıl bir ihtiyaçtır Albay?
Karşılaması gün geçtikçe daha güç. Ve o azgın neslin, o öfkenin, Anlam veremeyeceği ölçüde. * * * Sarsıldık Albay sarsıldık, Ta dibine dürttüler dinamiti! Göz kırpmadan ateşlediler fitili. Filizlere göz dikti namussuzlar. * * * Sus ses yapma! Susuyoruz. Susuyor, Susuyor her yer susuyor. Susuyor konuşmuyoruz. * * * Susuyor, kuruyoruz. Kupkuru oluyoruz. Kırıyorlar, zahmetsizce. Kıtır kıtır kırılıyoruz. Albay! * * * Tarçın çubuğu gibi. Pulverize oluyor, dökülüyoruz, Püskürtülüyor, yok ediliyoruz! Yok ediliyor, tükeniyoruz! |