KUDURSUN MUNZUR'UNSen yine şarkılarını söyle Dağı taşı titret eskisi gibi Ama konuş Susma… Sesin olmazsa Duyulmaz hayat Çıkacaksan sürgün bir yola Bu geceyi bana sat Sağ omzumda unut başını Uyuma… Bu devranın sebebi sen Ayrılığın suçunu sana biçtim Giyin… Ve kuşan hasretinin şiirlerini Sol yanım diye ağıta dur Dağların sarsın dört yanını Ve kudurtsun çakallar Benden çok sevdiğin Munzur’un taşını… İnadına sardım inadımı Yürü uygun adım Kestirmesinin önü alınmaz Ayrılığın… Yarsız uyan yarına... Ellerinde kalsın kan sıcağı Sağ elim üşüsün Yorma kıt aklını bırak Sahibi düşünsün Yazmasınlar yazgını Alnımın çatına Düşmesin payına mısra Değil mi ki alışıksın Varsın yâdın zarar haneme yazılsın İstemem gayrı vuslatını Üstün kalsın… ............ASRAN |
sitemini munzur gibi ta insanın içine döken, için için kaynayan ama dışardan sesiz sakin bi çağlayan...
Harikaydı yine Asran hanım... Tebriklerim çok...
Bu şiirler nasıl gözardı edilebiliyor, şaşırıyorum gerçekten:(((