Gözlerine bakamadımkelime yangınları gibi içimdeki her duygu buruk bir gül tedirgin bir gölge aynada yüreğime yapışan aşk lekesi kendi gölgesinde Esrik hüzünlerin galasında kaldırımların eşiğine düşen gölgelerde yürüdüm umudun en cesur hamlesini bir gerçeğe tutunmuşluk türküsünü söyledim adım adım öteledim en yorgun yalnızlıkları içinde yaralı karanfil kokulu dağlarda Bazen ardımda üşüyen zemherinin çatık kaşların bazen yaşadığım şehirlerin saçaklarına öfkelendim hayal/et çığlıkların geçtiği cenderede militan türküler söyledim gökyüzündeki bütün yıldızlara |