Tükenmez Şiirtükenmez bir şiirsin vakitli-vakitsiz dilime dolanan sensizliğin acısı içimde depreşirken seni bir sigara molasında içime çektiğim son nefese benzetiyorum yağmurla düşen her damlada pencereme vuran kar tanelerinde buğu tutan camlara suretini çiziyorum gözlerin hep buğulu sınırların ihlali gibidir bizim sevgimiz dur çekilen patika patika yol olan kimi zaman bir çalının merhametine sığınan gülüşlerine hapsolmuş bir serçe ürkekliğinde titrek ve sinmiş. sığdıramıyorum üç-beş kelimeye yanı-başımdayken, boynu bükük bir sensizlik giderken bu şehirden çocuksu bir bakış bıraktın ardında iç isyana bıraktım kendimi o zaman ha unutmadan; dün gece rüyama misafirdin kalbimin başköşesinde şiir okuduk her zamanki gibi utangaç bir edayla sen bana gülüms(d)edin ben sana bir gül verdim ama bu sefer ağlamadık sonra başım önümde, sensizliğin ağırlığından söz ettim yokluğunun verdiği acıdan bakmaya korkuyordum bakışlarının enginliğinde kaybolmaktan ve sen dokunurken tenime nefesin okşarken yüzümü göz göze geldim, içimde büyüttüğüm umutla. o anda kavuşmanın ayinine, secdeye kapandım kutsamak istercesine bu vuslatı... 26 Aralık 2017 |