Hep Uzağındayım Hayatın
Soğuktu ve yağmur çiseliyordu
Tanımsız hallere sarmıştı yine bedenim Sokaklar sanki ruh taşıyordu geceden sabaha Yalnızlığımla sarmaş dolaş, bir ışık sızıyordu odama Ve ben çoktan sensizliğinin senfonisi eşliğinde sokak lambasına içimi döküyorum Yalnızlığımla kaldırıyorum son şarap kadehini Zifiri gecenin misafiriymişim, gibi ağırlıyorum kendimi Nisan yağmurları tadında fışkıracak, ölü gövdelerin yandığı bu gecede. Herşeyin saklandığı bir tek hecedir, titrek dudaklarda cevabını arayan. Usulca doğuyorum gecenin rahminden. Firari bir rüyadayım şimdi Korktuğum herşeyle yüzleşiyorum! Hesabı soruluyor yaşanmışlıkların Bir soru bir bekleyiş! Ve bir de kayıp giden yıldızların hikayesi Hala yağmur çiseliyor kapkara hüzünlerimin üstüne İflasın eşiğinde şimdi aşkım Avuçlarımda delicesine bir özlem Kalabalıklara inat bir yalnızlığa bırakıyorum Ve sonra sukunetinde kayboluyorum Artık hükümsüzdür karanlığın rengi Hep uzağındayım hayatın Sonrasızlığına sarılıyorum hayallerimin Sokağıma sen veda edeli... 28.Ağustos.2016 |