Doğa afetmez..
Yoktur bir ayrıcalığı insanın,
doğanın, gözünde; göstermez aşırı bir özen ya da ilgi karıncaya gösterdiğinden; ve eğer çağlar öncesi ilkindeki kıyım daha vahim, enderse, yoktur bir nedeni; çünkü daha az çoğalmaktadır insan soyu ötekine oranla tüm canlılardan nasıl ki sonbaharın ilerlemiş günlerine zaman küçük bir elma düşer hiç bir zorlama olmadan, artık yeterince olgunlaştığı için, dalından, bir küme karıncanın yumuşak toprakta oyduğu, büyük emek ürünü, sıcak yuvalarının üstüne; nasıl ki bu düşen elma bir anda ezer, yok eder ve gömer toprağa bu çalışkan hayvanların alınteri, göznuru, geleceği düşünüp tüm yaz neredeyse yarışarak çalışıp, topladığı servet ve varlıklarını; işte öyle yağar insanların tepelerine gümbürdeyen karnından koparak gökyüzünün derinliklerine ulaşan afetler depem, heyelân karışık simsiyah bir taş ve kül madenlerin ateş gibi kum tanelerinin oluşturduğu taşgın, azgın bir nehir öfkeyle dağın yamacından geçer, ağaçların otların arasından; birbirine katar bir dakika içinde, alt üst eder gömer çamurlara dağların yaladığı kentlerden, köylerden, uzakta kıyıda. şimdi burada, bu kentlerin üstünde koyunlar, keçiler otluyor; yeni yeni binalar yükseliyor karşı tarafta; gömülü kentler, temel oluşturuyor yenilerine; yerde yada eski kentlerin duvarları sanki görkemli dağların ayakları altında. ah yoktur ayrıcalığı insanın doğanın gözünde; bire bin verir, bire bin alır isterse doğa. göstermez aşırı bir özen yada ilgi karıncaya gösterdiğinden daha fazla insanoğlu tutsak doğada; doğa egemen bütün olaylara.. yeter ki; insanın insana, kerdeşin kardeşe ettiği zulüm olmasaydı...vurmasaydı... ayrıştırmasaydı... toplumu, halkları birbirine düşürmesin... zalimler..... Nurten Ak Aygen 19/11/2016 |
sorumluluğun sorunu tarih aksini ispat edene kadar böyle olacaktır,selamla.