Çok teşekkür ederim, içimden geldiği gibi yazarım. O anda da şiirin hikayesi kısmına bu söz geldi ve ben de yazdım...

Selamlar, sevgiler, saygılar size.

Çok teşekkür ederim. O sitemler aslında özlemle, duyulan sevgiyle, aşkla dile getirilmiş sözler. Bir de şöyle bir durum var. Tamam diyelim, her bir şey yerine geldi. Kavuştu diyelim şiirin kahramanı sevdiğine. Gitmedi sevilen. Yanında hep. O zaman nasıl bir şiir yazılırdı ki? Acaba alışkanlık
olurdu da, doyuma ulaşan sevgili; sevilene bir tek kelime dahi söylemez miydi? Ya da söylerdi yine, ama bu denli içini dökebilir miydi? Şiirin konusu tutkulu bir aşk hastalığı da olabilir. Bilmiyorum, ama içimden böylesi ifadeler geçtiği için yazmış da oldum bu şekilde şiiri.

Sevilen, sevenden hiç ayrı düşmeseydi bu şiir yazılamazdı diyeyim, nokta koyayım. Koydum ama, bu kez de mantık hatası yaptım. Sevenler demeliydin. Sevilen ve seven deyince, sanki tek taraflı bir durum ortaya çıkıyor..

Bu kez nokta...

Sağlıcakla kalınız.

Çok teşekkür ederim, sağ olunuz, çok memnun oldum, onur verdiniz.

sağlıcakla kalınız, selamlar, sevgiler...

İstanbul mu yüce, sevgili mi dersek, mantığımız ve duygularımız çatışır usta...

sevilen her daim yücedir..

saygılar..

Kısa tutmaya çalıştım :)

sevgiler kısa ve öz de anlatılır ama, bilirsin beni şaire arkadaşım, yazdıkça yazasım geliyor... Söz konusu tarladaki soğan, patates değil ki. Serada yetiştirilen domates, salatalık da değil. :)

Sağlıcakla kal.. selamlar... sevgiler...

Var olunuz, sağ olunuz değerli ağabeyim.


Selamlar, saygılar, sevgiler...

Çok teşekkür ederim değerli şair dostum...

sağlıcakla...

Çok çok teşekkür ederim, çok memnun oldum, selamlar, saygılar..

Çok teşekkür ederim değerli ağabeyim.

Saygılar.. sevgiler, selamlar...

Çok teşekkür ederim Liliane hanım. Beğenen yüreğiniz ve okuyan gözlerinize sağlık.

Sonuçta klasik bir eser olup, aradan yıllar geçmesine rağmen dinleniyor. Klasik eserler daima değerlidir.

Konu Bethoven'den açılmışken, hayatı ile ilgili şu bilgiler ilginçtir.


1770 yılında Almanya’nın Bonn şehrinde doğan Beethoven, alkolik bir babanın oğludur. Annesi Rengi hastası 3 kardeşi sağır, 2si kör ve 1i zeka özürlüdür. Tüm bunlara rağmen 9. çocuğu olan Beethoven’ ı dünyaya getirir. Belli bir yaşa kadarda çocuğunun sağlam görünmesinden memnundur. Adı da Ludwig van Beethoven‘ dur. Saray müzisyeni olan babası Beethoven’a zorla piyano çaldırmayı öğretmiştir. Ne kadar isteksiz ve zorlanarak çalmayı öğrense de genç yaşta annesini ve kardeşlerini kaybetmek istemese de, geçinmesi için kilisede müzik çalarak para kazanmaya gitmiştir.

Anlatılanlara göre Beethoven‘ a babası piyanoyu oğluna 4 yaşında iken zorla çaldırmaya başlamış. Aksi ve katı bir baba ile yaşamak zorunda kalan Beethoven’ ın, parmakları piyanoya küçük gelse de aksi baba onu hiç dinlemeyip çalması için ısrar etmiş.



Evde çalışırken sürekli ses yaptığından dolayı sürekli olarak şikayet edilen Beethoven’ın şehirde dolaşmadığı yer kalmamış ve devamlı olarak ev değiştirmiş. Bu yüzdendir ki çarşıda gezerken binaların ve cafelerin üzerinde küçük tabelalar ile “Beethoven bu evde yaşamıştır” yada “Beethoven burada kahve içmiştir” diye yazılar görürsünüz. Viyana’da yaşadığı 50 yıl boyunca 83 ev değiştirdiği ve birazda bunun sebebinin geçimsiz olmasından kaynaklandığı söylenir.

Belli bir süre sonra Beethoven işitme zorluğu yaşamaya başlar, sesleri duymakta güçleşir ve dahada hırçınlaşır. Şehirden uzaklaşarak dinlenmek ve kaplıcalarınında meşhur olduğu Heiligenstadt bölgesine gelir. Burada iyileşmediği gibi tamamen sağır olup iyice yalnızlaşan Beethoven 20 yıl kimseyle konuşmayarak sadece bir defter üzerinden anlaşmayı kabul eder. Beethoven 9. Senfoni yi sağır olarak bestelemiş ve hiç duyamamıştır. Hayatında hiç evlenmemiş yalnız yaşayan ve uzun uzun yürüyüşler yapan Beethoven gündüzleri ise bestelerine yoğunlaşarak 3 e kadar çalışırmış. Müziğine ilham olması açısından oturduğu bölgede 2-3 saat süren yürüyüşlere çıkarmış. Şimdi ise o yıllarda yürüdüğü o yol Beethoven yolu olarak bilinmektedir.

Bu nazik, gönül okşayan hoş sözleriniz için size çok teşekkür ederim değerli ustam.

Saygılar...