SOKAK KADINIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kendimi sorguladım ve sokak kadınlarını düşündüm. Bir kağıt parçası gibi kullanıldıktan sonra bir köşeye atılan kadınlarımızdı onlar. Hayatın acımasızlığına esir düşmüş, çilekeş kadınlardı onlar. Onları bu hale getiren de biz erkeklerdik. Aman Allah’ım ne yaman bir çelişkiydi bu? Bizi doğuran, besleyip büyüten anamız da sonuçta bir kadın değil miydi?
Peki, “Cennet, anaların ayakları altında” değil miydi? Yüce dinimiz kadınlara önem vermemiş miydi? İyi de, bu çelişki de neyin nesiydi? Sorguladım kendimi. Siz de sorgulayın kendinizi. Bu durumda olan o kadar çok kadın var ki. Üstelik yaşları küçük olan nice genç kızlarımız var. Bu şiirimi ve bu şiirimin hikâyesini okuyan, hey sen benim bacım, hey sen benim hemcinsim, hey sen benim kardeşim, hey sen benim ağabeyim, sözüm size! Sizin de eşiniz, ananız, kız kardeşiniz sonuçta bir KADIN. Ne olur onları hor görmeyin. Ne olur onlara güzel davranın. Saygı ve sevgi gösterin. Kadın anadır, kadın bacıdır, kadın yardır, kadın sevgilidir. Onların da babaları var, anaları var, kardeşleri var. Kadınlara değer verelim, üzmeyelim, incitmeyelim. Çekingendi, belli ki korkuyordu, Kim bilir kimden, niçin kaçıyordu? Usulca yaklaşarak selam verdim, Nasıl da nazlı nazlı bakıyordu. Nazikçe dedim “nedir bu haliniz! Korkmayın benden, sanki dertlisiniz." Bir bakışı vardı ki, anlatılmaz, Dedim ki ”amma da gizemlisiniz” Derin bir iç çekti, gözüme baktı, O an ılık ılık içime aktı, Dedi ki, “hayırdır siz de kimsiniz?” Sormaz olaydım, endamıyla yaktı. Dedim ki, “adımın ne önemi var? Zararım olmaz, Allah’tan korkum var, İnanın amacım yardımcı olmak, Tarifi yok sözün, sizde bir giz var." Sustu, ne yapacağını şaşırdı, Bilmem, aklını nereye aşırdı, Düşünceliydi, bekledi öylece, Bakışlarını uzağa kaçırdı. Saçları uzun, arkadan bağlıydı, Elbisesi isli pisli, yağlıydı, Acıdım haline, bir derdi vardı, Kim bilir belki köylüydü, dağlıydı, Dedim ki, “yok mu eviniz barkınız? Konuşun benimle sanki dargınız, Susmayın lütfen bir şeyler söyleyin, Böylece ortaya çıkar farkınız." Dedi ki “kimsem yok, günlerdir açım, Bit düşecek, taranmıyor ki saçım, Herkes hor görüyor, aşağılıyor, Yalnızım, kalmadı ki anam, bacım." Dakikalarca ağladı, üzüldü, Anlattıkça bir bir dili çözüldü, “Sokak kadınıyım” derken utandı, Kara gözlerinden yaşlar süzüldü. "Götüreyim seni, durma burada, Yaşamak çok zordur, kalma arada." Dinlemedi beni, gitti koşarak, Bende bıraktığı iz, tam şurada! Öyle masumca bakışı vardı ki, Ciğerimi öyle derin yaktı ki, Düşünme sırası bana gelmişti, Gözümdeki yaş öyle bir aktı ki... Vecdi Murat SOYDAN (Yaşanmamış Aşkların Şairi) 27/08/2011-Isparta Saat : 15.00 * Türk Dil Kurumu Sözlüğü sokak kadını : Kötü yola düşmüş kadın veya kız, sokak kızı. |