En Uyku
en uyku derin süren bir korku
kımıldadıkça yüzü dağılan aks nerede bu işin sonu bir kıyıya varsa yaprağa ulaşan su gülümsüyor bazen sisler saklıyor bu sıkıntıyı gevşeyen toprağın solucanları genişleyen nefesini pay ederken unutmuyor tabi ki sen mutlu diye karamsar hava iki son arasında aynı yörüngeye evrilen bir kişinin geri dönerek birbirini özlemesi bu dehşetli çıkmazın ara versiyonu patırtılar yeni bir şakayı uyandırıyor yoksam yaşıyor muyum ben. |