Vebal
Dağınık
bir akşam üstü yalnızlığı var dudaklarımda. Dokunduğum’da titriyor düşlerim. Elim ayağım kesiliyor. Seni sevmek kolay değil biliyorum, Zor iş Uzak bir şehirden kalbine ıslık çalıyorum. Kim bilir Kaç geceye gebe kirpiklerin? Farkındayım Benden önce uyuyorsun. Sabaha gün doğmadan kalkıyorsun. Günahım boynuma! Kaç ihanetin teri varsa avuçlarında, Öpüyorum vebalini. Başım gözüm üstüne yokluğun diyorum. Uzaklığın, En çokta, bu dokunulmazlığın yoruyor beni. Zaten şiir değilim ki ben Alıpta göğsüme yazayım seni. Sonu olmayacak onuda biliyorum. Yinede seviyorum işte. Sadece seviyorum bir deliyi... Özge Özgen |