Sensizliğin kaçıncı mevsimindeyim bilmiyorum sevgili
Çok zaman oldu
Kim bilir kaç, kaç umut soldu
Şimdi artık unutma vakti

Sensizliğin demiyle o kadar çok çoğaldı ki yalnızlığım
Anılarına sarıldım üşüdükçe avunmak, yaşamak için
Aslında yalnız mıyım onu da anlamadım
Şaşkındım her gecemde sen
Her yanımda sen ve öyle bir an geldi ki kadehimde sen
Şimdi artık tatma vakti

Çakırkeyif doldurmaya başladım kadehleri
Maziyi seyrettim hüzünle yine ele ele, diz dize
Gözlerimden süzüldü yaşlar
Her damlada sen vardın
Canımda, kanımda, kalbimde
Şimdi artık artma vakti

Aşkınla çoştu, çağladı
Deli Fırat gibi tüm benliğim
Hayalin güneşten daha kızıl
Yaktıkça yaktı, yandım hasretten
Öyle bir çöldü ki özlemin
Ah! Burada, yamacımda olsaydın ya…
Dilime dolan kelimeler, cümleler
Susar avaz avaz
Şimdi artık yutma vakti

Bin yılda yaşasam bulamam derdime sen gibi çare, kayıp
Yoksun!
Yoksun burada işte
Tutkulara zincirli duygularım gün renginin esiri
Ardından öylece kalan
Ah! Çaresizliğim gurbetin çöküyor yavaş yavaş yürek haneme
Oysa ne güzel günlerdi o senli günler
O tatlı telaşlar, heyecanlar
Tepeden tırnağa efkarlıyım
Şimdi artık bitme vakti

Canımın son damlasında sol yanımda hala ilk gün gibisin
Ne yaptıysam unutamadım seni
Ruhum olsa da darmaduman
Ömrüm sevdana tutsak
Andıkça yaşadım, yaşarım işte
Yaşıyorum bak ölüden az biraz hallice
Neyse can
Demem o ki şimdi artık gitme vakti

Topladım tüm coşkularımı, topladım tüm nevalemi
Gidip sarhoş bir düşe seninle dolasım var
Geç kalma tez gel emi
Sensiz gün ayılmıyor çünkü
Düş zamanı biz olalım
Sanki hiç gitmemişsin gibi ah! O yıldızlar
Gözlerim gözlerine açılıyor, ışıldıyor
Hoş geldin can yoldaşım
Hoş geldin
Şimdi artık geceyi donatma vakti