AYRILIK
AYRILIK
Bak! Yine sonbahar; ayrılık vakti, Yaprakların yeri ağaçın dibi. Yârse terkediyor yine yiğidi. Mazereti: kader ayırır bizi. Yok mu acep bunun başka bir yolu! Sevmelerin sonu ayrılık oldu. Rabbimizse yükü dengeli verdi, Ayrılığa aciz kaldı bu kulu. Ayrılıkla herşey sanki bir başka; Dünya başka olur, rüya bambaşka. Unutayım derken gelirsin aşka; Her şeyler yeniden gelir ta başa. Yusufoğlu zordur bu aşkla işin, Sonbahardan sonra geliyor kışın. Belki göremezsin daha Bahar’ı, Toprağadır sanki senin gidişin... 20.10.2017 Mehmet Semercio |
Tebrikler,
selâmlar..