Arafİçimizde durmadan kanayan bir yara var Oysa kaç vuslat daha bahara ertelendi Mutluluğun içine çalınmış bir kara var Bak yürek eleğime ne sevdalar elendi. Gölgem de terk edip gittiği günden beri Geceleri konmuyor pervazlarıma kuşlar Dönmüyor, terk etmeyi sevenlerin hiçbiri Eller asılı artık çaresiz tüm susuşlar. Çokçadır ciğerimde öksürüp sensizliği Yalnızlığın dibinde buluyorum sabahı Yok sayıp varlığımı bilmeden bensizliği Mutluluğu yaşayıp alıyorsun her ahı. Dünya oysa sadece sana yaratılmadı Benimde vardı elbet mutlulukta bir payım Yürek dediğin yerde sevda aratılmadı Biraz hüzün içimde çokçadır araftayım |