Biraz da Sen ÜzülŞiir süzül bakalım yüreğimin ve beynimin derinliklerinden tam on ikiden vurmalısın vurdun mu tam yerinden süzül bazen yanaklarımdan. Bir güvercinin kanadındaydı bazen kelimeler çırptı kanadını güvercin üstümüze düşüverdi cümleler bazen tanıdık bir yurt köşesinde arada bir sokakta mendil satan kızın hüzün ile karışık neşesinde... Şiir süzül bakalım süzül alabildiğine yor beynimizi, gözlerimizi, yüreğimizi yor ki ruhumuz dinlensin... İki damla göz yaşını denizlere çeviririz sihirli değnek ile bazen Ay’ı alırız gökten ceketimizin iç cebine koyarız ve biz şairler bazı şeyleri başka insanlardan farklı farklı yaşarız bazen bir adımda Ağrı Dağını aşarız bazen de on santimlik kaldırımdan düşer aklımızla yüreğimizle kendimize şaşarız... Şiir süzül bakalım süzül ben hep üzülürüm de vatan için gözünü kırpmadan önünde ki yoldan bir adım sapmadan can verenlere kin duyarım hainlere zalimlere birazda sen kin duy sen üzül... AHMET ZEYTİNCİ |