Bu Gün Ne Kadar Hüzünlüydü
Bugün ne kadar hüzünlüydü
yarın güzel olacak içimizde ki umut inanın çoğalacak ’’Umut fakirin ekmeği’’ umut fakirin balı lokumu umut fakirin yürek dökümü umut fakirin her şeyi boşuna koyulmadı Umut ismi çocuklara... umudumuz var açlık sona erecek umut bu seven sevdiğine kimi papatya kimi gül verecek kimi zaman tutkulu kimi zaman coşkulu ama hep onurlu ve gururlu bazı yanağından bazı da dudağından öpecek... silkinin kalkın bakalım kuzine sobalarımız da birazcık odunları biraz da türkü yakalım soğuk kış gecelerinde köy çeşmeleri kurumasın kurumasın ağaçlarla beraber anılar gelinlik kızlar testilerine yine suları doldursunlar yine içten bir bakışa feda edilsin sevda... bugün ne kadar hüzünlüydü bir amca elinde tencere aş evinden yemek alıyordu ve belki de salaş bir ev de kimi kimsesi olmadan tek başına kalıyordu hayat hem onu hem de bizleri alabildiğine yoruyordu... pantolonu yamalı çocuklar gözleri sürmeli saçları kınalı çocuklar elimde avucumda yoksa da fazla bir şey bir kazak bir kaç pantolon üç beş kitap içine sevgimi de katıp göndersem size işte o gün hüzün gelecek dize yarın güzel olacak yitirmeyin yüreğinizde ki coşkuyu ve umudu yitirmeyin insanlığınızı... Ahmet ZEYTİNCİ |
Kalemin susmasın
__________________________Selamlar