Sevdiğim, bu davada senin kadar suçsuzdum
Kalbinin huzurunda, bitap, aciz, güçsüzdüm

Büyülenmiş gibiydim, hiç kendimde değildim
Ben ilk defa bir aşka, tüm kalbimle eğildim

Ellerim, ayaklarım, yüzüm, gözüm tutuktu
Aklım, dilim, yüreğim, cümle sözüm tutuktu

Oysa bir dağ gibiydim, kimseye bükülmezdim
Dünya üstüme gelse bir adım çekilmezdim

Şaşkın çocuklar gibi, içime sığamadım
Battığım gök yüzünden, bir daha doğamadım

Kaç kez sakarlık ettim, kaç kez lafım dolaştı
Sen güldükçe, gülüşün gülüşüme bulaştı

Mutluluğu seninle tattım gönül şehrinde
Her derdime şifaydı, en ölümcül zehrin de

Beni yerle bir eden, o bahar gözlerindi
Gözlerin, bir uçurum kadar dipsiz, derindi

Her çıkmak istedikçe, yüreğim el vermedi
Bu nasıl teslimiyet, ruhum, aklım ermedi

Aşkının sarhoşuydum ne yaptım bilemedim
Ölüm olsun diledim, ayrılık dilemedim

İncitmek ister miydim hiç yâren çiçeğini?
Nerden bilebilirdim öyle küseceğini

Bir gaflet onca düşü bir kâbusa çevirdi
İhtilal oldu yârim, bir devir sona erdi

Güz yaprakları gibi serildik iki yana
Hasretin gövdesine sarıldık yana yana

Sevdiğimsin gücenmem, zaten kahrım derindir.
Beni asabilirsin, sabıkam gözlerindir.

25.09.2017

S.U.

Serkan Uçar