Ruhumdaki Tatlı Uyku
sıkıldım yürüdüm hava sıcaktı sen
ve esen rüzgarın arkasından beliren yüzümüzü göğe çıkarıp seyrettik yaralarıyla karşıladı bizi mevsimler kelimeler oyununu haykıra dursun elde yazgı anın yanıtı konuşuyor ne bir fazla ne bir eksik yayılıyor zamana savruluyoruz içimizdeki zafere yenilerek insan daha ne ister ki kuyusunda yüklerini bırakıp hafiflik duygusuyla öpülüyorsa eksiliyorsa tadı hayatın ne ister yok olmaktan başka durup kendimi aradığımda şaheser sevinçlerle şakalaşan bir adam oluyorum oysa yitirdim kalbimin baharını içimin sesi ile uğraşmaktan yine burada esmerleşen akşamlarla birlikteyim sakın söylediklerimi anlatmayın suya uyanmasın mavi umutlar kanmasın ruhumdaki tatlı uykuya. |