Serkeş_ gündüz ve gece artık ne uğraşımda tat var ne de sevgide bu hale nasıl geldin yorgun yürekler gibi zamanda kayan yıldız bir zaman ne kadar güzeldin _ o canım akşamlarda pembe bulutlarla bezeli odun aleviyle aydınlanan akıp giden günlerin ardından buğulu cama ismini yazdığım o kadar hatıram var dağılan kokunu içime çektiğim odada ağlayacağına elini uzatsana bana yalnızlık şarkıları söylerken gün batımından _ ey hüzünlü ruhum neyi seversin öyleyse sen yitip giden ömründen yenilmiş yaralar içinde döne döne serkeş başına buyruk ve savurgan katlan şimdi yüreğim her bir dakikayı tek tek yutup giden zamana |