ne mümkün_ göz alıcı inişli çıkışlı yangınlar var şimdi kuytularda ağlamaklı iki göz gibi oldu güneş ve ay günbatımının ölümünde sağırlıklarla dolu bu yaşamda birbirine sevdalılar gibi _ ne yazık tamda yasak hayallerim firar etmişken titrek yapraklara ışıklar doluyor şimdi gündüz ve gecenin sarmaşmasında sensizlik ve korku ilintisiyle gölgeni kucaklarken inadım kırılıyor artık çığlığından kıpkızıl güneşin _ düşlerimde beni fırlattığın bir yığın acılar içinde ağlıyorum çağıran uzaklara karanlık ufuklar belli belirsiz artık o kızıl ışıkta ve gecenin ıssızlığında hayıflanmamak yokluğuna ne mümkün |