MAHKEME-İ KÜBRA
MAHKEME-İ KÜBRA
karanlık aydınlığın gölgesi varsay ki döşümde ayrılık şikestesi adın eksilirken mısralarda üçüncü cemre sonrası şevişirken gamzende biz Mescid-i Nebevi’de neva ney’den mest olup usfilü’l fıkh’a uyduk vurulursa boynumuz üslenirim günahları o benim lebbe’m derim okşanır gururumuz maşuk sen olunca ben de aşk ebedi behruz naz değil niyaz eyle ki sen de necm olsun her bir yıldız karanlıklar ki derin aydınlığın şavkı sende istersen dua eyle şehla bakışımdan önce definim ki gamzelerinde mahkeme-i kübrada ey aşk varırım ben secdeye Efkan ÖTGÜN |