İKİNCİL KİŞİLİK
Sokağın başında iyi giyimli zat-ı muhteremler,
Güzel sesli kadınlardan bahseder. İnce sokumlu gömleğinin içinde, Kristal bir elmas gibi saklar körlüğünü. Ziyadesiyle tükenmişlik sendromudur aşk, Bozuk ilaç kokulu hastane koridorlarında. Sana yetişiyorum bir maratonun ardından, Düpedüz bir deliliktir bu. Uzun bir geceyi kuşların kanatları aydınlatır. Soluksuz izlenir kış aylarında romantik filmler. Çizgili pijamasıyla bir ev beyefendisi, Bilenmiş bıçağıyla elmayı kabuğundan ayırır. Ayarsız saatleri çeyrek kalaya dilimler. Uyanmak için gece yarılarında kendisi. Sana üşüyorum ayazında soğuğun, Geçmez bir küslüktür bu. Eliyle düzeltir dağınıklığını kalbinin, Halı desenlerine gizlenmiştir bir çocuğun gözleri. Duvardaki aynada hiciv sanatçıları; İlkel adlarıyla eleştirir kadınları. Muhakkak tutulmuşumdur sana ki, Başka türlüsü zor. Sana taşınıyorum mahlasız bir kalpten, Mutlak bir yeniliktir bu. Çünkü yalnız kirli bulutlar doğurabilir, En berrak yağmurları. Çünkü yalnız gözlerin dağıtabilir, Bulvarları tutan sisleri. Çünkü yalnız aşkın yok edebilir., En çirkin hisleri. Sana eskiyorum yeni bir yüzyılın içinde, İkincil bir kişiliktir bu. |
En berrak yağmurları...Gönlünüze sağlık.